میزان نور خورشید که سطح زمین را لمس می کند ممکن است با گذشت زمان به طور قابل توجهی تغییر کند. این نتیجه گیری توسط گروهی از محققان بین المللی به رهبری پروفسور مارتین وایلد از انستیتوی فناوری فدرال سوئیس ارائه شده است. این اثر در مجله Advances in Admospheric Science (AAS) منتشر شده است.
محققان داده های مشاهده بلند مدت را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند و نتیجه گرفته اند که تاریکی جهانی از دهه 1950 تا 1980-میزان تابش خورشیدی روی سطح زمین مشاهده شده است. از دهه 1990 ، روند برعکس بخشی از جریان خورشیدی مربوط به بهبود وضعیت محیط زیست را به صورت احیا آغاز کرد.
نویسندگان این مقاله توجه ویژه ای به چین می کنند ، که شرایط منحصر به فردی را برای بررسی اثرات جو بر تابش خورشیدی فراهم می کند.
پروفسور ویلد گفت که چین دارای شبکه بزرگی از مشاهدات هواشناسی و ذخیره طولانی مدت داده ها است و آن را به یکی از کشورهای تحقیق شده در زمینه تاریک و روشنفکر تبدیل کرده است.
در چین معلوم می شود ، انرژی خورشیدی به ویژه از دهه 1960 تا 1990 ، ناشی از آلودگی هوا تلفظ می شود. با این حال ، از اوایل دهه 2000 ، اوضاع شروع به تغییر کرد: اقدامات ضد پالیشل نتیجه داده شده است و انرژی خورشیدی در مقادیر زیادی به سطح رسیده است.
اگر چین بتواند سطح خالص جو مشاهده شده در دهه 1960 را به طور کامل بازگرداند ، این امر می تواند به طور قابل توجهی اثربخشی انرژی خورشیدی را افزایش دهد.
وی همچنین افزود که چنین تغییراتی نه تنها برای آب و هوا و بوم شناسی ، بلکه برای ارزیابی منابع در زمینه انرژی خورشیدی ، که به طور فعال در حال توسعه است ، بسیار مهم است.
به گفته نویسندگان ، تغییرات در تابش خورشیدی بسیاری از مناطق را تحت تأثیر قرار می دهد – از آب و هوا و کشاورزی گرفته تا سلامت و انرژی انسان ، بنابراین نظارت بر این فرایندها برای تحقیقات علمی اولویت خواهد بود.