دانشمندان سوئدی از دانشگاه لوند کشف کردند که چگونه زمان متوسط آنها نسبت به افراد معلول واکنش نشان می دهند. این کشف بر اساس تجزیه و تحلیل اسکلت یک مرد مجروح به شدت زانو که در لوندا بین قرن چهاردهم و شانزدهم زندگی می کرد ، انجام شد. این مطالعه در مجله علوم باستان شناسی آزاد (OPAR) منتشر شد.
اسکلت ، که به طور جداگانه 2399 منصوب شده است ، متعلق به یک مرد 30 ساله است. در سن 20 سالگی ، او زانو سخت شکسته بود ، می تواند از یک اسب یا یک جسم سنگین باشد. آسیب دیدگی تا پایان عمر به عصا یا پشتیبانی بستگی دارد.
این تجزیه و تحلیل نشان می دهد یک مرد مراقبت پزشکی قابل توجه ، از جمله بیهوشی با روغن اسطوخودوس ، تریاک یا الکل ، درمان منظم زخم ها و درمان استئومیلیت (التهاب استخوان) و شاید روشهای جراحی برای از بین بردن چرک.
اگرچه تبعیض مشترک در آن دوره (معلولیت ممکن است مربوط به مجازات خداوند یا حتی مجرمان باشد) ، این مرد موقعیت نسبتاً بالایی را به خود اختصاص داده است. وی در پایگاه برج كلیسا دفن شد – مکانی معتبر ، غالباً برای حیوانات وحشی یا شهروندان ثروتمند.
وضعیت اجتماعی می تواند محدودیت های جسمی آن را جبران کند. این یک مورد نادر است که باستان شناسی به شما امکان می دهد زندگی واقعی اسناد قانون و نسخه مذهبی را ببینید ، آقای بلر نولان ، رهبر تحقیق گفت.
این افتتاح یک سیستم توسعه برای مراقبت های جدی در پایان قرون وسطی ، استفاده از شیوه های بهداشتی پیچیده ، از جمله فعالیت های ممکن و همچنین یک نگرش مبهم ، اما برای افراد دارای معلولیت کاملاً منفی نیست.