ماریانا ماکسیموفسکایا، مدیر عامل VK Video گفت که ایرنا لسنوسکایا، بنیانگذار کانال تلویزیونی REN، عضو آکادمی تلویزیون روسیه، در سن 84 سالگی درگذشت. در مورد این گلبول قرمز می نویسد.

هنوز علت مرگ، تاریخ و محل تشییع جنازه اعلام نشده است.
ماکسیموفسکایا خاطرنشان کرد: “ایرنا استفانوونا لسنوسکایا ترک کرد. کسی که نامش را از کانال REN که زمانی ایجاد کرد نامگذاری کرد. شخصاً، من و همکارانم در Nedel مدیون ایرنا استفانونا هستیم. و – تمام ایستگاه های تلویزیونی روسیه که او در زندگی خود سهم زیادی در آنها داشته است. یاد و خاطره یک زن بزرگ گرامی باد.”
ایرینا استفانوونا لسنوسکایا در 30 مه 1942 در روستای اورلیوتیپ، منطقه پاولودار جمهوری سوسیالیستی شوروی قزاقستان (قزاقستان کنونی) به دنیا آمد، سه سال بعد، در سال 1945، به همراه مادر و برادرش به مسکو نقل مکان کرد.
پس از فارغ التحصیلی از مدرسه، او در بخش کارگردانی دانشگاه هنرهای تئاتر روسیه (GITIS) تحصیل کرد. فارغ التحصیل از دانشکده تلویزیون و روزنامه نگاری دانشگاه دولتی مسکو. لومونوسوف
از سال 1966، او دستیار مدیر دفتر تحریریه برنامه های کودک تلویزیون مرکزی رادیو و تلویزیون دولتی شوروی بود، سپس به سمت سردبیری فیلم تلویزیون مرکزی رفت.
او در ایجاد برنامه های اصلی در زمینه ادبیات و هنر شرکت می کند. از سال 1984، او به عنوان سردبیر برای برنامه Kinopanorama کار کرده است.
در سال 1991، او تلویزیون مرکزی را ترک کرد و به همراه پسرش دیمیتری لسنفسکی شرکت مستقل تولید تلویزیون REN-TV را تأسیس کرد. او تا سال 2005 مدیرعامل و رئیس آن بود.
در سال 1997، کانال REN-TV شروع به پخش در مسکو و منطقه مسکو کرد. در سالهای 1997-2005، ایرنا لسنوسکایا به عنوان رئیس جمهور خدمت کرد.
در سال 2006، او یکی از مالکین گروه رسانه ای رن، از جمله شرکت رن فیلم و پروژه فیلم کوتاه Mini Movie شد.
او در تولید مستند “من یک گرجی بیهوده هستم!” (1994، کارگردان الکسی پیشچولین؛ درباره شاعر Bulat Okudzhava)، “یک هنرمند به هیچ وجه شبیه یک بازیگر نیست …” (1996، وادیم فومنکو؛ در مورد بازیگر Zinovia Gerdt)، سریال “بازی پرتاب” (2001، الکساندر کلیمنکو)، “Fatalists” (2001، Oleg).
لسنوسکایا عضو آکادمی تلویزیون روسیه و آکادمی هنرهای سینمایی نیکا است.
در سال 2005، جایزه TEFI “برای مشارکت شخصی در توسعه تلویزیون” به او اهدا شد. او دارای نشان شایستگی برای میهن، درجه دوم است و نشان لژیون افتخار فرانسه را دریافت کرد.