دانشمندان فرصتی بی نظیر برای ردیابی مهاجرت نئاندرتال ها به سراسر قاره اوراسیا با مطالعه بقایای کشف شده در شبه جزیره کریمه دارند. تکه استخوانی از سایبان Staroselye در کریمه که قبلاً صرفاً یک یافته باستانی در نظر گرفته می شد، مشخص شد که بخشی از استخوان ران نئاندرتال است. نتایج در مجله PNAS منتشر شده است.

محققان توانستند DNA میتوکندری را – که از دودمان مادری به ارث برده بود – از استخوان ها استخراج کنند و ارتباط شگفت انگیزی با بقایای نئاندرتال از آلتای، صدها کیلومتر به سمت شرق، کشف کردند.
امیلی پیگوت باستان شناس از دانشگاه وین می گوید: «کوچ نئاندرتال ها از راه دور ارتباط و آمیختگی با انسان های انسان خرد و دنیسووا را در نقاط مختلف جهان تسهیل کرد.
آثار هزاران کیلومتری
تجزیه و تحلیل DNA میتوکندری نشان داده است که گروههایی از نئاندرتالها از اروپای شرقی ممکن است 3000 کیلومتر به سمت شرق حرکت کرده باشند و ردپای ژنتیکی را پشت سر خود بر جای بگذارند. این نتایج همچنین توسط سبک ساخت ابزار سنگی که هم در کریمه و هم در سیبری یافت می شود تأیید می شود. جالب توجه این واقعیت است که نمونه کریمه ارتباط نزدیکی با به اصطلاح “دختری با مادر نئاندرتال و پدر دنیسووا” دارد که نشان دهنده جمعیت های پیچیده پیچیده است.
تاریخ گذاری رادیوکربن سن استخوان ها را تقریباً 46 تا 45 هزار سال تعیین کرد. به گفته پیگوت، حرکات فعال نئاندرتال ها در دوره های گرم شدن رخ داده است. دانشمندان زمان اولین چنین سفری را حدود 120 تا 100 هزار سال پیش تعیین می کنند، دومین سفر حدود 60 هزار سال پیش است.
شکار و محیط زیست
علاوه بر DNA، محققان بقایای پروتئین 150 قطعه استخوان Staroselye را نیز مورد مطالعه قرار دادند. اکثر آنها متعلق به اسب ها بودند که با این نظریه که نئاندرتال ها به طور فعال این حیوانات را شکار می کردند مطابقت دارد. چنین یافته هایی به ما امکان می دهد نه تنها حرکات انسان های باستان را درک کنیم، بلکه شیوه زندگی، رژیم غذایی و تعامل آنها با محیط را نیز تجسم کنیم.
پیگوت افزود: «این آثار به ردیابی مهاجرت کمک میکنند، در حالی که پنجرهای به زندگی روزمره نئاندرتالها ارائه میدهند.
این مطالعه نشان می دهد که ژنتیک و باستان شناسی در کنار هم می توانند جزئیات مهمی را آشکار کنند. مطالعه DNA میتوکندریایی به دانشمندان این امکان را می دهد که نه تنها یک گونه را شناسایی کنند، بلکه همچنین یاد بگیرند که چگونه گروه های انسانی با یکدیگر تعامل داشتند، به کجا مهاجرت کردند، و با چه کسانی آمیخته شدند.
این نتایج درک فواصل و سطوح حرکت فعال نئاندرتالها را تغییر میدهد و نشان میدهد که آنها موجودات متحرکتر و پیچیدهتر از آنچه قبلاً تصور میشد هستند. یافتههای کریمه کلید درک تاریخ نئاندرتالها شد، اروپا را با سیبری و حتی شرق آسیا متصل کرد و تصویری از دنیای باستانی آنها ایجاد کرد.