دانشمندان دانشگاه ساوتهمپتون کشف کرده اند که باتلاق های باستانی ذغال سنگ نارس در نیمکره جنوبی حاوی آثاری از یک تغییر آب و هوایی بزرگ است که حدود 15 هزار سال پیش رخ داده است. یک تیم بین المللی از محققان نشان داده اند که تغییرات شدید بادهای جنوب غربی در پایان آخرین عصر یخبندان، توسعه سریع اکوسیستم های تالابی را تحریک کرده است. این کار در مجله Nature Geoscience منتشر شد.
برای دهه‌ها، زمین‌شناسان نمی‌توانستند توضیح دهند که چرا تورب‌زارها پس از پایان عصر یخبندان در نیمکره جنوبی، از آمریکای جنوبی و استرالیا گرفته تا جنوب آفریقا و جزایر زیر قطب جنوب گسترش یافتند. به نظر می رسد که تغییرات در گردش اتمسفر نقش مهمی دارد.
به گفته نویسنده اصلی این مطالعه، دانشیار زوئه توماس، جابجایی بادها به سمت شمال در حدود 15000 سال پیش، اختلاط آبها در اقیانوس جنوبی، بزرگترین مخزن کربن طبیعی روی سیاره را تغییر داد. از آنجایی که پیتلندها ذخایر عظیم کربن هستند، رشد سریع آنها در این دوره نشان دهنده بازسازی مهم چرخه کربن جهانی است.
رسوبات ذغال سنگ نارس زمانی تشکیل می شوند که تالاب ها لایه هایی از پوشش گیاهی در حال پوسیدگی را در طی هزاران سال جمع می کنند. دانشمندان با استفاده از زمان‌سنجی رادیوکربن نمونه‌های ذغال سنگ نارس جمع‌آوری‌شده در سراسر نیمکره جنوبی، تعیین کردند که چه زمانی آب و هوا به اندازه کافی مرطوب شده است تا چنین اکوسیستم‌هایی رشد کنند. به نظر می رسد که دوره های تشکیل مرداب فعال همزمان با جابجایی باد و تغییرات در غلظت دی اکسید کربن اتمسفر رخ می دهد.
مشاهدات مدرن نشان می دهد که باد جنوب غربی دوباره در حال تغییر است، اما به سمت قطب جنوب – روندی که با گرمایش جهانی فعلی مرتبط است. توماس هشدار می‌دهد که این می‌تواند توانایی اقیانوس‌ها در جذب کربن را تضعیف کند و منجر به افزایش خشکسالی و آتش‌سوزی در قاره‌های جنوبی شود.
یکی از نویسندگان این مطالعه، هایدی کاد از دانشگاه ولونگونگ، خاطرنشان کرد که اگر بزرگترین مخزن کربن سیاره کارایی کمتری داشته باشد، غلظت دی اکسید کربن اتمسفر حتی سریعتر افزایش می یابد و گرمایش جهانی را افزایش می دهد.