محققان دانشگاه‌های تل‌آویو، لوون و آمستردام دریافتند که ستارگان نسل اول – به اصطلاح جمعیت III – اغلب نه به صورت مجزا بلکه در سیستم‌های دوتایی شکل می‌گیرند. این مطلب توسط مجله Astrophysical (AJ) گزارش شده است.
به گفته دانشمندان، جرم جمعیت ستاره III می تواند صدها و حتی هزاران بار از جرم خورشید بیشتر شود. چنین اجسامی فقط برای 100-200 میلیون سال وجود داشتند، اما آنها چهره جهان را تغییر دادند: عناصر سنگین در اعماق آنها سنتز شدند – کربن، اکسیژن و آهن، که متعاقباً سیارات و موجودات زنده از آنها تشکیل شدند. انفجارهای اولین ابرنواختر فضا را پر از ماده کرد که به بلوک های سازنده ستاره ها و کهکشان های جدید تبدیل شد.
دانشمندان برای آزمایش فرضیه مبدا “جفت” اولین ستاره های درخشان، داده های تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی را تجزیه و تحلیل کردند. آنها حدود هزار ستاره را در ابر ماژلانی کوچک مطالعه کردند، کهکشانی با محتوای کم عناصر سنگین مشابه شرایط در اوایل جهان. تجزیه و تحلیل طیفی نشان می دهد که حداقل 70٪ از سنگین ترین ستاره ها در منظومه های ستاره ای دوتایی نزدیک قرار دارند.
این کشف اولین تأیید مستقیم است که حتی در شرایط بکر فضا، ستاره ها اغلب با هم متولد می شوند. به گفته نویسندگان، فعل و انفعالات این جفت ها – تبادل ماده، برخوردها و انفجارهای ابرنواختر – نقش کلیدی در تکامل کیهانی دارند.